දිවි ඇති තෙක් දුක බෙදා ගමු කියූ දේවි
මට විතරක් දුක දී ඔබ කොහි ගියෙ පේවි
යුග ගීයක කවි තනුවක් වෙමු කියූ සාවි
සඳ මඩළෙන් සැඟවී හැර ගියාද පාවී
හැඩි දැඩි වැදි රජු සමගින් පැන ගිය
රැවටී මිය ගියාය ඒ මනමේ කුමරිය
මියදුනා නොවේ තනිවිය සොඳුරිය
වේදිකාවේ කළු තිර රෙදි පියවිය
ධනුධර වුණි පෙර බරණැස් පුරවර
ඉදුවර දෙව් සිරි සැප විඳ සුර වර
ඉදහිට තවමත් වනයේ දකිමින් රූබර
තිර හැර බලනෙමි නර්තන පෙම්බර
සිඳ බිඳ දැමුවත් මා ගෙල වැදි රජ
ඉකිබිඳ හඩනා රැවටුන පියළඳ
සිහි කැඳවා තිරයේ හොල්මන් කර
තවමත් රඟනා මම මනමේ රජ
5 comments:
ලස්සනයි මිත්‍රයා නිර්මාණය..
word verification එක අයින් කරන්න ඔයාගෙ Blogger ගිණුමට ඇතුලු වෙලා ඒකෙ settings යටතේ තියන comments ටැබ් එක තෝරන්න එතන Show word verification for comments? කියන තැන No කරන්න.
ගොඩක් ස්තූතියි.ඔයා කියපු විදියට වැඩේ කලා.දැන් බලන්නකෝ
ehenam test karala balamuko
hari dan weda
තෑන්ක්ස මචං
Post a Comment