සිහින හොරු අරන් ගියා

මීන නුවන් යුග අතරේ
නීල තඹර පෙති දිලිසේ
පාට සිඳුනු ආකාසේ
සිහින හොරු අරන් රහසේ

මානවිකා සිත් අහසේ
තාරුකා අතර සැඟවේ
නාඳුනනා තුනු සපුවේ
සෙනෙහස් කවි පද ගෙතුවේ

සීත සඳුන් නල රැල්ලේ
වියැළී ගිය කඳුලැල්ලේ
සොයමි ඔබ පිදූ සෙනෙහේ
අතීත සැමරුම් අතරේ

හදවත දැවී ගියාදෙන්

පිපි මල් පරව ගියාවේ
සඳ කැන් විසිර ගියාවේ
මදහස මැකී ගියාවේ
සිතුවිලි බොඳව ගියාවේ

මතකය අළුත් වුනාවේ
නෙතු අග ඉතිරි වුනාවේ
කඳුලැලි පතිත වුනාවේ
හිත අග දුක පිරුනාවේ

සිරි‍ පොද වැසි වැටුනාවේ
විහඟුන් ඉගිල ගියාවේ
අත්තටු සිඳී ගියාවේ
සුලඟක පාව ගියාවේ

මනමේ

දිවි ඇති තෙක් දුක බෙදා ගමු කියූ දේවි
මට විතරක් දුක දී ඔබ කොහි ගියෙ පේවි
යුග ගීයක කවි තනුවක් වෙමු කියූ සාවි
සඳ මඩළෙන් සැඟවී හැර ගියාද පාවී

හැඩි දැඩි වැදි රජු සමගින් පැන ගිය
රැවටී මිය ගියාය ඒ මනමේ කුමරිය
මියදුනා නොවේ තනිවිය සොඳුරිය
වේදිකාවේ කළු තිර රෙදි පියවිය

ධනුධර වුණි පෙර බරණැස් පුරවර
ඉදුවර දෙව් සිරි සැප විඳ සුර වර
ඉදහිට තවමත් වනයේ දකිමින් රූබර
තිර හැර බලනෙමි නර්තන පෙම්බර

සිඳ බිඳ දැමුවත් මා ගෙල වැදි රජ
ඉකිබිඳ හඩනා රැවටුන පියළඳ
සිහි කැඳවා තිරයේ හොල්මන් කර
තවමත් රඟනා මම මනමේ රජ

තුන් ඈදුතු

යුග යුග නිමා වී යයි කලි යුගය නිසා
අග හිඟ කමට සටනක යෙදනවා තිසා
ගම් පෙරලියේ සිතුවම් මිහිමඬල වසා
පුස්තක වල රැව් දේ තුන් කල් නොවසා

රන්දා මුදලි පට්ටම් දැවටුනු හින්දා
අනුලා තනිකඩයි පූරුවේ පව හින්දා
නින්දා පසෙකලා කුලගොත් බින්දා
පියල් සමග අතිනත ගත්තා නන්දා

පුරා සියවස් ගරා වැටිලා
වලව් බිම තන පුඳුරු වැවිලා
කලියුගෙන් ගම් පෙරලි වැසිලා
අන්ත‍ෙය් යුග නිමිති වැටිලා

කවදාවත් එහෙම වුනේ නෑ

අහස කළුවර වුන හැමදාම
වැහි වැටේවි කියලා හිතුවාට
කවදාවත් එහෙම වුනේ නෑ
රෑ වුනා විතරමයි...... .

මල් පිපුනු හැමදාම
සුවඳ දැනේවි කියලා හිතුවාට
කවදාවත් එහෙම වුනේ නෑ
සුළං හැමුවා විතරමයි.....

ඔබ සිහිවුන හැමදාම
සතුටක් දැනේවි කියලා හිතුවාට
කවදාවත් එහෙම වුනේ නෑ
සිත රිදුනා විතරමයි............

සඳ තරු හැංගී පෙම් කරනා

ඇසල ස‍ඳේ
රන් එලියට
නෙතු ගැටුනා
අප නොදැනිම
ඇසල සඳට
වහන් වෙලා
නෙතු සැලුනා
සඳ එලියට
සිත් යායට
නුඹ අවුදින්
තරු මඬලට
පෙම් කලාට
සඳට හැකිද
මල් අතරින්
එක මලකට
පෙම් කරන්න


අහම්බයෙන්............සිදුවී...........

තරු අකුරින් ලියූවෙමි

හිනහෙන්න දුන්න
අවසරය අරන්
ඔබ යන්න එපා
දුන් සතුට අරන්

මේ විසල් ලොවේ
සැඟවෙන්න එපා
මගෙ සිත් යායෙන්
සැඟ නොවෙන නිසා

නිල් අහස පුරා
තරු අකුරු සොයා
මේ ලියූ කවිය
සුන් කරනු එපා

අවුරුද්දට ගෙදර ගිහින් පරණ නෝට් ඇදලා බැලුවා.කැම්පස් එකේදි ලියපු කවියක් හමු උනා.අළුත් නැවක් ආවට පස්සේ ලියවුන මල් කවියක්.

ගොළු හදවත

ඔබ ලගම ඇතැයි සිතෙයි
එහෙත් බොහෝ දුරයි
ඔබ අහම්බයෙන් පෙනෙයි
හදෙහි නිතර රැ‍ඳෙයි

ඔබ සඳවත සේ දිලෙයි
මහද අඳුර වෙසෙයි
නුඹ මගෙ සිහිනය නොවෙයි
එහෙත් මහද සැලෙයි

ඔබ වසන්තයක් වගෙයි
මට අහිමි වේද සිතෙයි
නුඹ තුෂර බිඳක් වගෙයි
හිරු සමගම සැඟවුනයි
මම අනන්තයටම දුවයි
නුඹ එතැනම හිඳියි

මගෙ මුවේ වදන් ගොළුයි
දෑසින් ඉඟි කරයි
මේ ආදරයද සිතෙයි
එහෙත් මටද සැකයි

තනි කමක් සිතට දැනෙයි
පාලුව ද කියා සිතෙයි
ඔබ ගැන මගෙ සිත සොයයි
ඔබ නොදන්නේද එයයි

නිල්මිණි නයන
කැල්මෙනි.....
දැල්වුනි පැතුම්
පියනැසිල්ලෙන්
බොල්පිණි වුවද
නිල්මිණි......

වන වදුලේ මල් කැකුලී

මයෙ හිත් පොජ්ජට හිත්ලෑවේ ඇයි දෙයියා
රැහේ එවුන් දැන ගනිච්චි හාපුයියා
හඳුන් පොතේ ප්‍රේම ගින්න ලැව්දෙයියා
සනුහරේම ඒ ගින්නට නෑසෙයියා

මයෙ දෙයියා කොයි දේසෙන් ආවයියා
සිංගල රටේ මහ හූරා දැනගයියා
මයෙ දෙයියා මයෙ හිත් ගුල පාරයියා
මංගල තැල්ල වරිගේ මැද්දේ පෑගෙයියා

වන මැද්දේ මයේ දෙයියා තනි වෙයියා
හාපුයියා අනතුරුහෙම නොමවෙයියා
රැහේ උන්ට නුඹෙ සෙවනැලි නොදකියියා
මා තනි කර ගිය මගෙ පන රැක දෙයියා


වැදි බස පිළිබඳ අධ්‍යයනය කරන කෙනෙකු මෙහි බස සකස් කර දෙනු ඇතයි විශ්වාස කරමි.

පාළුවට...ලියවුන

සඳ අහිංසකයි
රෑ තුන්යම
හීන දකින හින්දා
සඳ හොරෙන් ඇවිත්
නෙතු අද්දර
සඳ දිය බිඳු ඇන්දා

ඔබ අහිංසකයි
මගෙ හිත ලඟ
දැවට් සිටිය හින්දා
ඔබ හොරෙන් ඇවිත්
සිත අද්දර
පාළු මැකුව හන්දා

අද සිත පාළුයි
හද කුටියෙන්
අතැර ගියපු හින්දා
නෙතු විඩාබරයි
ඔබ එන මග
බලා සිටිය හින්දා

‍