සොඳුරු සරසවි අසපුව

සරසවි ජීවිතය සුන්දර මතකයක් පමණක් නොවේ. සොඳුරු යෞවණය ජීවය ලැබූ ඒ අසපුව මගේ හිතේ කවිකම පිළිසිඳ ගත්තා. එහිම උපන් කවි සිත අද කෙතරම් වැඩිවියට පත්ව ඇත්දැයි අදහා ගත නොහැක.සතුටකි. මිහිරකි. මවුනි ඔබ ඇකයේ සිට මැවූ සිහින බොඳවී විසිරුනා නොවේ මල් පල දැරුවා පමණි. ආයුබෝවන් රුහුණු සරසවි මවුනි ගරු.!

Tuesday, June 15, 2010

මල් පාර අද නෑ


මල හිරු බැස යන සැන්දෑ යාමේ
මතකද පෙම් බස් මිමිණූ උයන් තෙර

සයුරු තෙරින් පිස ආ නල සළ‍ඟේ
ඔබෙ කෙහෙරැලි මගෙ වත සිපගයි

තනා එදා අපි මනෝ මන්දිරේ
සැදූ කුළුණු බිම වැටී කිමැයි

මගේ හදවතේ ගැඹුරුම තැනදී
ඔබෙ සෙනෙහස මට පිටා පා යයි

ඔබේ වදන් වැල් අමුණා මා ලියූ
කවියේ පදවැල් මැකිලා යයි

මතකය බොඳවී යන්න ලඟයි
සැමරුම් නැති කර ගන්න දුකයි

No comments: