සොඳුරු සරසවි අසපුව

සරසවි ජීවිතය සුන්දර මතකයක් පමණක් නොවේ. සොඳුරු යෞවණය ජීවය ලැබූ ඒ අසපුව මගේ හිතේ කවිකම පිළිසිඳ ගත්තා. එහිම උපන් කවි සිත අද කෙතරම් වැඩිවියට පත්ව ඇත්දැයි අදහා ගත නොහැක.සතුටකි. මිහිරකි. මවුනි ඔබ ඇකයේ සිට මැවූ සිහින බොඳවී විසිරුනා නොවේ මල් පල දැරුවා පමණි. ආයුබෝවන් රුහුණු සරසවි මවුනි ගරු.!

Thursday, June 10, 2010

තක්සලාව

මුනු මුනු වදන් මුළු මුළුවල
ඇමිණෙනවා
දිලි දිලි නුවන් මුතු මුතු සේ
දිදුලනවා
සුළු සුළු රැවුම් හරි හරියට මතු
වෙනවා
පුළු පුළුවන් ලෙසින් සැලි සැලි
හමු වෙනවා
අරලිය මල් කැකුළු තැන තැන
විසිරෙනවා
තුරුලිය හොරෙන් පිනි පිරි මල්
රැකදෙනවා
පිටු පිටු අතර පෙම් ගී වැල්
ලියැවෙනවා
දුටු දුටුවනම නෙතු පියවිලි
සැරසෙනවා
යුතු මතු වැඩ සිප්හල තුල
සැඟවෙනවා
සිත නතු කර ගත නොහැකිව
ලතවෙනවා

No comments: