ගං දෑල සුන්දරයි සොඳුර නුඹ උන්දාටරන් තලිය හැඩ කරයි නිල් දියට වැටුනාම
සැන්දෑව එන්නෙපා කඳුළු පිරි නෙතඟුලට
මං ගාව නැති නිසා තවම ඔය නිල් දෑස
නිල් ගුවන සරසසවා වැහි පබළු රැගෙන එන
පිල් විදා නටන රණ මයුරියේ ඔබ තුටින
සිල් බින්ද වරද මේ රැයෙහි සිහිපත් කරන
විල් තෙරම කළඹවා වැහි කඳුල පතිත වින
දෙව්පුදට හැමදාම මල් මාල ගෙතුවාට
සඳ තාම ඇයි නාවේ දෙටගමුව වැව ලඟට
ගෙව් පවට පෙරදාක කළ වරද නොසිතාම
බිඳ දමා ඇයි ගියේ මගේ දුක්බර හිතට
කප් සියක් කල් බලා ඉන්න බෑ සිත දරා
රත් පියුම් පෙති සැලී වැටෙන හැටි බලා බලා
කප්පරක් පෙම් පැතුම් නැගෙන හැටි බුර බුරා
රත්තරන් ඉන්න බෑ නුඹෙ සුවඳ සඟවලා
No comments:
Post a Comment