සරසවි සිහින
සිර කළ අකුරු නිදහස් කළ සරසවි පුවරුව
සොඳුරු සරසවි අසපුව
සරසවි ජීවිතය සුන්දර මතකයක් පමණක් නොවේ. සොඳුරු යෞවණය ජීවය ලැබූ ඒ අසපුව මගේ හිතේ කවිකම පිළිසිඳ ගත්තා. එහිම උපන් කවි සිත අද කෙතරම් වැඩිවියට පත්ව ඇත්දැයි අදහා ගත නොහැක.සතුටකි. මිහිරකි. මවුනි ඔබ ඇකයේ සිට මැවූ සිහින බොඳවී විසිරුනා නොවේ මල් පල දැරුවා පමණි. ආයුබෝවන් රුහුණු සරසවි මවුනි ගරු.!
Wednesday, March 24, 2010
ඇලපාත මුඳලි
දෙතොලතර රැඳුනු කවිකම්
ඔබ නිසා වසමි අදනම්
මට තවම නොමැත තනිකම්
මඟ යනෙන බමරු ලඟ මං
මගෙ කවට වදන් අසමින්
අම නිවණ අතැර දමමින්
නුඹ කරපු මෝඩකම් නම්
සිහිව නැගෙයි හසකැන්
සිප් සතර ඔබේ මනරම්
ගුරු පඩුරු පුදමි සසොබන්
මාතර යන අවදානම්
ගමනට නැත සූදානම්
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment