සොඳුරු සරසවි අසපුව

සරසවි ජීවිතය සුන්දර මතකයක් පමණක් නොවේ. සොඳුරු යෞවණය ජීවය ලැබූ ඒ අසපුව මගේ හිතේ කවිකම පිළිසිඳ ගත්තා. එහිම උපන් කවි සිත අද කෙතරම් වැඩිවියට පත්ව ඇත්දැයි අදහා ගත නොහැක.සතුටකි. මිහිරකි. මවුනි ඔබ ඇකයේ සිට මැවූ සිහින බොඳවී විසිරුනා නොවේ මල් පල දැරුවා පමණි. ආයුබෝවන් රුහුණු සරසවි මවුනි ගරු.!

Wednesday, February 24, 2010

ඉවසිය නොහැකි තනිකම

සිහිනෙන් හෝ මගෙ පැතුමන් ‍
සුලඟ සමග යාවේ නම්
ඔබේ ලඟට නෑවිත් මං
සුසුම් සමග පෑහෙන්නම්

කළුවර හිස් සිත් අහසේ
දිය ඇල්ලක් සේ පාවී
රටා මැවූ කඳුළු මැදින්
ගලාන යන්නම් සිත්සේ

නිල් අහසේ සඳ ඔබනම්
එහි තනි තරුවක් වෙන්නම්
දරා ගන්නම් බැරි තනිකම්
නුඹේ නමින් ඉවසන්නම්

No comments: