සරසවි සිහින
සිර කළ අකුරු නිදහස් කළ සරසවි පුවරුව
සොඳුරු සරසවි අසපුව
සරසවි ජීවිතය සුන්දර මතකයක් පමණක් නොවේ. සොඳුරු යෞවණය ජීවය ලැබූ ඒ අසපුව මගේ හිතේ කවිකම පිළිසිඳ ගත්තා. එහිම උපන් කවි සිත අද කෙතරම් වැඩිවියට පත්ව ඇත්දැයි අදහා ගත නොහැක.සතුටකි. මිහිරකි. මවුනි ඔබ ඇකයේ සිට මැවූ සිහින බොඳවී විසිරුනා නොවේ මල් පල දැරුවා පමණි. ආයුබෝවන් රුහුණු සරසවි මවුනි ගරු.!
Monday, August 30, 2010
මතක මන්දිර
මතක මන්දිරේ ලඟටම
අවුදින් යන්නද තනියම
මතක මංපෙතේ නතරව
ආපහු යන්නම් මුලටම
හිතට හිතුමතේ ඉන්නට
බැරිද කියනු මැන වැලපුම
විතක මධූවිතේ රසයට
නිමිති තනන්නේ නිතරම
නෙතඟ ගුලි වෙලා ඉන්නට
වරෙක බැරි උනා කඳුලට
මතක සුසානේ වැලලුන
පරවුණු පිණි මල් සුවඳට
2 comments:
Shadow/හේමලයා
said...
nice post....
August 30, 2010 at 6:36 PM
ස්වර්ණ කුමාර
said...
Thanks.
August 30, 2010 at 8:23 PM
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
nice post....
Thanks.
Post a Comment